Atopowe zapalenie skóry

Atopowe zapalenie skóry (AZS) jest jedna z najczestszych chorób skóry , dotyczy około 25% dzieci. Chorobę dziedziczy się wieloczynnikowo, co oznacza, że jej występowanie jest zależne od wielu genów ale także czynników środowiskowych, które indukują objawy. 

Na wzrost częstości występowania AZS wpływają takie  czynniki środowiskowe , jak brak kontaktu z antygenami bakteryjnymi we wczesnym okresie życia (tzw. teoria higieniczna), zwyczaje żywieniowe, unikanie karmienia noworodków piersią, stosowanie suplementów diety, stres, za-nieczyszczenie środowiska oraz bierne i czynne palenie papierosów podczas ciąży.

Rozpoznanie atopowego zapalenia skóry (AZS) opiera sie przede wszystkim na typowym przebiegu choroby i morfologii zmian skórnych. Brak jest charakterystycznych badań laboratorynych i immunologicznych, które potwierdzają chorobę, dlatego dokładna znajomość obrazu klinicznego oraz umiejętność odróznienia od innych chorób skórnych stanowi podstawę rozpoznania.

Zmiany skórne mają typowe cechy wyprysku z obecnością grudek, pecherzyków, nadzerek i prze-czosów o podłożu rumieniowym w ostrej fazie choroby, a nasilonej suchości z cechami lichenifokaji oraz strupów w przewlekłej fazie schorzenia. Zmiany maja charakter rozsiany lub zlewny. Powyższe objawy występują w charakterystycznym umiejscowieniu, które zależy od wieku pacjenta.

Terapia atopowego zapalenia skóry (AZS) powinna by dobierana indywidualnie, w zależność od nasilenia i rozległości zmian wypryskowych. Pacjenci z wypryskiem atopowym, którzy zgłaszają sie do dermatologów zwykle wymagaja terapii podstawowej.

Postępowanie podstawowe w AZS opiera się na

Przywracaniu i naprawie zaburzonych funkcji bariery naskórkowej za pomocą całkowitej terapii emolientowej i właściwej pielęgnacji naskórka.

  1. Natychmiastowym leczeniu zmian zapalnych (wyprysku atopowego) za pomocą miejscowych glikokortykosteroidów (mGKS) i/lub miejscowych inhibitorów kalcyneuryny (mik).
  2. Zapobieganiu nawrotom (terapia proaktywna)
  3. Edukacji i profilaktyce dotyczących unikania czynników zaostrzających chorobę (alergenów, czynników drażniących, infekcji, stresu).
  4. Współpracy z pacjentem i/lub jego rodzicami/opiekunami.

PRZYWRACANIE I NAPRAWA ZABURZONYCH FUNKCJI BARIERY NASKÓRKOWEJ

Podstawą rekonstrukcji bariery naskórkowej jest połączenie codziennej całkowitej terapii emolientowej i właściwej pielęgnacja naskórka z leczeniem przeciwzapalnym,

przy jednoczesnym unikaniu kontaktu z prowokujacymi alergenami i czynnikami drażniącymi. Calkowita terapia emolientowa (regularne stosowanie emolientow w AZS, (również w okresie bezobjawowm) redukuje suchość skóry oraz zmniejsza ryzyko zaostrzeń i nawrotow choroby dzięki przywróceniu funkii bariery naskorkowej.

Emolienty

Emolienty dostępny w postaci kremów, masci, zeli, emulsji oraz olejow powinny być stosowane przynajmniej 2-3 razy dziennie (250-500 g emolientu tygodniowo), ponieważ ich działanie polegające na podwyższeniu stopnia nawilżenia warstwy rogowej i utworzeniu na powerzchni naskórka filmu lipidowego zmniejszającego utratę wody trwa ok. 4-6 godzin. 

Emolienty zmniejszaja suchość naskórka, redukuja świąd i stan zapalny, wydłużają okresy remisji choroby oraz umożliwiają znaczne ograniczenie stosowania miejscowych leków preciwzapalnych, a zwlaszcza mGKS. Emolienty należy dobierać indywidualnie w zaleznosci od suchosci naskórka, wieku pacjenta, pogody, dziennej aktywnosci, obecnosci alergii kontaktowej i akceptowanych przez pacjenta właściwości kosmetycznych. Nowoczesne emolienty zawierają substancje okluzyjne, nawilżające i zmiekczajace. U dzieci < 2. r.z. nie należy stosować emolientów z dodatkiem bialkowych alergenów i haptenów, ponieważ mogą one prowadzić do nadwrażliwości ogólnoustrojowej, ani glikolu propylenowego, gdyż łatwo podrażnia skórę małych dzieci Zalecane sa preparaty bez konserwantów, barwnikow oraz kompozycji zapachowych.

Mycie, kapiele

Do mycia ciała należy wybierać łagodne preparaty o działaniu natłuszczający-nawilżajacym bez laurylosiarczanu sodu (SLS). Należy unikać detergentów i mydeł o zasadowym pH. Czas kąpieli w temperaturze ok. 27-30°C nie powinien przekraczać 5 min. Żeby uzyskać lepsze działanie przeciwświądowe i preciwbakteryjne, zaleca się dodanie do kapieli pół szklanki podchlorynu sodu. Należy unikac gwałtownego i zbyt silnego pocierania recznikiem. Szybkie natłuszczenie skóry, w ciągu 3-4 min od zakończenia kąpieli , zapobiega parowaniu i wysychaniu naskórka.

Proszę skontaktuj się z nami a otrzymasz zalecenia odnośnie stosowania odpowiednich dermokosmetyków dla AZS.