Dermatologia
Diagnostyka
Dermatologia jest złożoną specjalnością lekarską. Łączy wiedzę z wielu dziedzin – chorób wewnętrznych, endokrynologii, alergologii i immunologii, onkologii, angiologii (leczenie chorób naczyń) oraz wenerologii, z którą tworzy wspólną specjalizację.
Jej główną domeną jest diagnostyka i leczenie objawów jednostek chorobowych które uzewnętrzniają się na skórze człowieka, włosach, paznokciach i narządach rozrodczych.
OBJAWY
Objawami chorób skóry najczęściej są wykwity skórne. Jest to różnorodna grupa objawów, które pozwalają na diagnostykę i różnicowanie chorób dermatologicznych. Do wykwitów skórnych należą między innymi:
- plamy
- grudki
- krosty
- guzy i guzki
- pęcherze i pęcherzyki
- bąble pokrzywkowe
- owrzodzenia
- nadżerki.
- nadmierne przetłuszczanie się włosów
- łupież
- wypadanie i łamliwość włosów
- zmiany w wyglądzie paznokci lub pogorszenie się ich stanu.
Objawy charakterystyczne dla chorób dermatologicznych wieku dziecięcego to różnorodne zmiany skórne, między innymi:
- świąd skóry
- grudki
- krosty
- rumień
- pęcherzyki
- nadmierne złuszczanie naskórka
- zmiany w obrębie owłosionej skóry głowy (np. tłuste, szarożółte łuski i strupy)
- wysiewy swędzących rumieniowo-obrzękowych bąbli (tzw. bąble pokrzywkowe)
- zaskórniki otwarte (czarne) i zamknięte (białe).
Inne częste choroby dermatologiczne u dzieci to:
- atopowe zapalenie skóry (AZS)
- alergiczny wyprysk kontaktowy (egzema)
- pokrzywka
- trądzik noworodkowy, niemowlęcy lub młodzieńczy
- Zmiany skórne charakterystyczne dla okresu noworodkowego i niemowlęcego to między innymi:
- potówki
- pieluszkowe zapalenie skóry
- łojotokowe zapalenie skóry (wyprysk łojotokowy)
Dermatoskopia jest badaniem odgrywającym niewątpliwie największą rolę w rozpoznawaniu niepokojących zmian barwnikowych skóry, czyli przede wszystkim chodzi o diagnozę czerniaka.
Dermatolog dzięki specjalnemu urządzeniu ogląda zmianę pod odpowiednim powiększeniem. Dzięki temu jest w stanie ocenić charakter brzegów, asymetrię, jednolitość koloru i ukształtowania powierzchni. Badanie to pozwala na odróżnienie zwykłych, niegroźnych znamion barwnikowych od znamion niebezpiecznych.
Leczenie
Leczenie chorób dermatologicznych jest różnorodne i zależy od zdiagnozowanej choroby. Do najczęstszych metod leczenia należą:
- farmakoterapia – leki doustne, maści, kremy, żele chirurgiczne usuwanie podejrzanych znamion barwnikowych (potocznie nazywanych pieprzykami)
- fototerapia (inaczej nazywana światłoterapią) – leczenie z wykorzystaniem światła o różnym natężeniu i barwie, np. światło UVA, UVB
- kriochirurgia – niszczenie chorych tkanek na skórze poprzez ich zamrożenie
Podstawową metodą zapobiegania są szczepienia profilaktyczne przeciwko odrze i różyczce, przeciwko ospie wietrznej.
W niektórych przypadkach leczenia farmakologicznego bardzo istotną rolę odgrywa wspomaganie leczenia odpowiednimi dermokosmetykami. Czyli stosowanie odpowiednich produktów kosmetycznych o potwierdzonym działaniu klinicznym, tzn. potwierdzonym działaniu, efektach w ich stosowaniu.